It âld Smelne Geaster Paradys

Oan’e Skieppekampen is in boskje, ien hektare grut

Dêr wennet Tomke mei syn frou, yn in nêst mei’t lytse brut

It paradys hat as skepper de boer: ferslacht de beammen, hy is god

Dy god besegelt hjir it lot, en Tomkes aventoer

Tomke skarrelt syn kostje op tusken toarnbeitûken

En boskarbeiderkofjebekers dêr’t se sprongen om’e stûken

Yn’t slachfjild binne noch mear beammen merke om te seagjen

Om’t opskot foar te wêzen tink, net om it nêst te pleagjen

Elts jier op’e nij is it de fraach: hoe sil’t mei’t paradys beteare

Hokker beammen yn dit Tomke-Eden sil god hjir fúsijeare

Yn’t kleare ljocht dat hy dan skept, dêr kin nij libben tiere

En alle Tomkes mei wipkesturten it libben prachtich fiere